ခႏၶာ နိဂံုး

တဒဂၤ လူ႕ဘ၀၀ယ္
ျဖစ္ခဲ့ရ ဒီတစ္ၾကိမ္
ပ်က္ခဲ့ရ ဤခႏၶာ
ထိုထို ဘ၀၌
အစရိွခဲ့လွ်င္ အဆံုးဆိုတာရွိၾကျမဲမုိ႕ ။

ထို႕ေနာက္တဖန္
ေသျခာျပန္ၾကည့္ သတိတရားႏွင့္ယွဥ္ ။
ဘ၀ဆိုတာ
အစနဲ႕အဆံုး
ဘယ္မွာမသိ ရွိေနႏွင့္ခဲ့ ။

အလယ္ဘ၀
အို .... ဒုကၡ၀ဋ္ခံခဲ့ၾကရ
လူ႕ဘ၀ ဓမၼရာ ။

လာေတာ့လည္း တစ္ေယာက္တည္ ။
ျပန္ေတာ့လည္း တစ္ေယာက္တည္ ။

လူဆိုတာက
အေခၽြးအရံ ၊ အေဖာ္အသင္း
အေဆြခင္ပြန္း ရွိခဲ့ၾက ။

လူ႕သဘာ၀ ၊ လူေတြသေဘာက
ေျပာရန္ခက္လွပါဘိ
မေခၚပဲနဲ႕လည္း လာျပီး
မႏွင္ပဲနဲ႕လည္း အျပီးျပန္သြားတတ္၏ ။

ပစၥည္း သခၤါရ ၊ လူ သခၤါရ
စြဲညိိသည့္ တဏွာေပမ
ေဖာက္ျပန္တတ္သည့္ သေဘာ
အနိစၥ ၊ ဒုကၡ ၊ အနတၱ ပါေပတကား
ထိုအေၾကာင္းေၾကာင့္
နတၳိ ျဖစ္ကုန္သည္ ။

ညီေစနိင္
၁၇၊၆၊၂၀၀၉ ။