ကၽြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္တုန္းက
အရမ္းအလိုလိုက္တာ ခံရဘူးတယ္
ဘျကီးျဖိဳးတို႕ တအိမ္လံုးက
မုန္႕ေတြ၀ယ္ေကၽြး ၊ ပါးေတြနမ္းတာကို
သတိရမိတယ္
ကၽြန္ေတာ့္အသက္ ၂၀ တုန္းက
မိုက္မဲမႈ႕ကိုအမွတ္ရေနမိ
ရည္းစားလုပြဲမွာ တခါရႈံးနိမ့္ခဲ့ဘူးတယ္
အသည္းကြဲလို႕ အရက္ေတြေသာက္
ေတြ႕တဲ့သူနဲ႕ရန္ေတြျဖစ္ခဲ့
ကၽြန္ေတာ္မူးမူးျပီးျပန္လာခ်ိန္
အေမမအိပ္ေသးဘူး
ငယ္ငယ္တုန္းကလိုပဲ
ထမင္းေတြခူးေကၽြး
အိပ္ယာေတြခင္းေပတယ္
ေရျခား ေျမျခား မွာ စီးပြားရွာတဲ့ကာလ
အေမ့ကိုလြမ္းတယ္
ပူစပ္ပူေလာင္ျမိဳ႕ျပမွာ
တစ္ေယာက္ထဲဘ၀ကို တည္ေဆာက္ေနရတယ္
အလုပ္ကအျပန္ အိမ္ကိုေရာက္ရင္
အေမ့လက္ရာထမင္းဟင္းေတြကို
တမ္းတမိတယ္
အလုပ္အဆင္မေျပတဲ့ေန႕ေတြမွာ
အေမ့ရဲ႕အားေပးစကားေတြကိုၾကားျခင္လိုက္တာ
ကၽြန္ေတာ့္အသက္ ၃၀ မွာ
အဆင္မေျပစြာနဲ႕အေမ့အိမ္ကိုျပန္ေရာက္ခဲ့တယ္
အေမကကၽြန္ေတာ့္ကိုကေလးေလးတစ္ေယာက္လိုပဲ
ရင္ခြင္ထဲမွာ ေထြးေပြ႕ထားတယ္
ဆိုလိုတာက
ရိုးသားတဲ့အေမ့အိမ္နဲ႕ကၽြန္ေတာ္
ရိုးအတဲ့အေမနဲ႕ကၽြန္ေတာ္
ဟိုး....အေ၀းျကီးဆီကို
ဘယ္ေတာ့မွခြဲခြါျပီးမေနေတာ့ဘူး
အေမကအသက္လဲျကီးေနျပီး
က်န္းမာေရးကလဲခ်ဳခ်ာလို႕ ...။ ။
ညီေစႏိုင္
၁၊၅၊၂၀၀၉။
0 comments:
Post a Comment